.
.
Kendimizi daha iyi hissetmek için…
Bize çocukken istediğimiz ama bir türlü bulamadığımız
koşulsuz SEVGİ, ŞEFKAT, MERHAMET ve AŞKI
şu anda kendimize nasıl verebileceğimizin bilincini
sadece ve sadece Levh-i Mahfuz ile tanışarak
ve içimizdeki çocuk ile buluşarak verebiliriz.
Artık kendi kendinizin mastırı yani ebeveyni
ya da hocası –siz istediğinizi seçin- olabilirsiniz.
Yapmanız gereken çocuk yönünüzle tekrar
koşulsuz ilgiye dayalı bir ilişki kurmaya niyet etmeniz.
Evet onunla Levh-i Mahfuz bilincinde bir araya gelmeniz,
hepsi bu.
İçimizdeki çocukla bağlantı kurmamız
bizi kendi kendimizi beslediğimiz,
sevgi, şefkat ve aşk ile açılmış
muhteşem ötesi bir farkındalığa sokacaktır.
İçimizdeki çocuk ile olan koşulsuz sevgi, şefkat
ve aşk ilişkisini kurmak için sarf ettiğimiz
tüm çabalar karşılığında,
Ruhsal IŞIK bedenimizin farkındalığını yaşar
ve ANDA kalabilmenin
huzur ve mutluluğuyla ödüllendiririz kendimizi.
Yaşam akışı içerisinde, çocukluktan yetişkinliğe geçişte,
büyüklerimizden aldığımız yasaklamalar, dayatmalar
ve şartlanmalar sayesinde rahatsızlık verici stres, acı
ve korkuları günlük hayatımıza yerleştirir ve deneyimleriz.
Artık yetişkin olarak, bu fiziksel, zihinsel
ve duygusal oluşumları genellikle de
“BEN” sözcüğünü kullanarak yaşamımıza yerleştiririz.
“Ben öfkeli biriyim”,
“ben nefret dolu biriyim”
ya da “Ben korkak biriyim” deriz.
Dikkat ederseniz, yetişkinler olarak bu hatalar zincirinin
üstesinden gelmek için de başkalarına yardım ederek
kendimizi tatmin yolunu seçeriz.
Ancak iş kendimize yardım söz konusu olduğunda
tamamen ilgisiz bir haldeyizdir.
Hatta ne zaman kendimiz için gerçek ve
sevgi, şefkat dolu bir eylem yapsak da
hemen suçluluk duyduğumuzu fark ederiz.
Bu durum inanç tuğla ya da inanç duvarlarımızdan dolayı
kendimizin koşulsuz sevgi, şefkat
ve aşkı hak etmediğimize olan inancımızdır.
Kendimizi daha iyi hissetmek için başkalarına yardımcı olmak
her iki taraf için de yararlı değildir.
Farkında olun artık,
bizde olmayanı yani bilmediğimiz, deneyimleyemediğimiz,
tadını alamadığımız, yaşamımıza yerleştiremediğimiz,
özümseyemediğimiz bir ŞEYİ başkasına
ya da başkalarına veremeyiz.
Ancak kendi koşulsuz sevgi, şefkat ve aşk ile
kendimize bakmayı keşfettiğimizde
aynı özgün şekilde başkalarıyla da
koşulsuz ilgilenme yanımızı keşfedebiliriz.
O zaman davranışlarımız yapmacık değil,
hakikattir, yani gerçektir.
Bu davranışı uygulayabilmeniz için
sadece bir AYNAYA ihtiyaç duyacağınızın farkında olmalısınız.
Levh-i Mahfuz ile buluşun, yaşamınızın keyfini sürün.
.
.
Categories: 
Etiketler: 