.
AFFETMEK, MERHAMET DEĞİL ZEKA İSTER.
“İşlenen hatanın getirdiği hayrı ve tekâmülü,
sana gösterecek organ ZEKA-dır.
Beynin hayat belirtisi gösterdiği ölçüde
İNSANLARI AFFED-er
ve SEVGİYİ YAŞA-maya başlarsın.
Bunu KAVRA-yacağın güne dek,
tarifsiz yanlışlarla dolu
BİR diyarda yaşamaya devam…
Çok AFFET-mek, az AFFET-mek,
BİR-azcık AFFET-mek OL-maz.
Konu 1 veya 0’lı dijital mantığın alanındadır.
Tamamen AFFED-emedikçe,
bastırılmış NEFRETİ-ni
GİZLEME-ye uğraşarak yaşarsın.
Kimseyi AFFED-emediği için
KENDİNİ AFFED-emeyen
BİR başka AFFED-ememe şekli de var.
Bu gaflet, zincirleme kaza şeklinde ilerliyor
ve son AFFED-ilmeyen OL-arak
SEN kalakalıyorsun.
Her türlüsü uzak OL-sun.
B-AŞK-a İNSANLARI AFFED-ememenin
en tehlikeli tarafı,
KENDİN-i hatasız OL-arak
görüyor OL-ma ihtimalindir.
Ve bu da OL-ağan BİR KENDİN-i
‘Tanrı’ sanma sendromudur.
Şayet kendi hatalarını görüyor ve
ancak sadece KENDİNİ-nkileri AFFED-ip
diğer insanlara
bu MERHAMET-i BAHŞET-miyorsan,
bu ise ken-DİNİ Tanrı sanarken
Şeytanlaştığını FARKET-meme sendromudur.
Her ikisi de SEN BİR-şeyleri DEĞİŞ-tirmedikçe
sonsuza kadar sürer.
Birilerini AFFET-mek
kimseyi başımızın tacı etmek değildir.
İhtimaldir ki BAĞIŞLA-dığımız insanla,
savaşmamız dahi gerekebilir.
EN iyi BAĞIŞLA-yanlar savaşırlar.
AFFET-tiklerimizle savaşmak,
MERHAMET-imizin uzantısı OL-ur.
Onu bulunduğu o zalim halden
kurtarmak için mücadele ederiz.
Ve bunu MUTLAK-a BAŞARI-rız.”
buRAK özDEMİR
BİR KİTAP HAYAL EDİN
İçinden SONSUZLUĞUN kitabı
Kur-an-ı Kerim çıkacak
.
Categories: 
Etiketler: 