bağlantı kurduğu ilk araç DUA’dır.
Tanrı her insanda kendi ışığından ve sevgisinden bir kıvılcım olmasını istemiştir. Bir ihtiyaç anında, DUA etme eylemi insanın içinde kendiliğinden oluşur. Ancak insan bunu zayıflığın bir biçimi olarak görür.
TANRISAL SEVGİNİN,
KENDİ ONURUNUN ÖTESİNDE
ONU DİNLEMEYE VE HER YAKARIŞINI,
HER İÇ ÇEKİŞİNİ,
HER GÖZ YAŞINI
KARŞILAMAYA HAZIR OLDUĞUNU BİLMEZ.
Hiçbir şey boşuna değildir,
hiçbir şey hiçbir zaman kaybolmaz.
Tanrı her şeyi sonsuz sevgisiyle toplar,
kendi zayıflıklarının ve sınırlarının bilincinde olan
ve kendisine sığınanları
SEVGİYLE sarıp sarmalar.
Ne var ki, DUA etmek için inanmak gerekir.
İnanmak, yönelmiş olunana inanmaktır.
İnanmak aynı zamanda
bir isteğin kabul edildiğini ummaktır,
işitildiğinden emin olmaktır.
DUA, Tanrı ile aracısız bağlantı kurmanızı sağlar,
sizi SEVGİ yüklü adil Tanrı’yla,
teselli edici sonsuz İYİLİK ile buluşturur.
Aramanız, inanmanız gereken asıl bağlantı budur.
Sizler LEVH-İ MAHFUZ ile zaten buluştuysanız,
ki Levh-i Mahfuz bilincindeyseniz
siz zaten bunları biliyorsunuz
ya da ancak şimdi kavramaya başlıyorsunuz
çünkü ancak şimdi kulaklarınızı
ve gözlerinizi HAKİKATE öncekinden daha canlı,
daha derin ve daha samimi bir şekilde açıyorsunuz.
Categories: 
Etiketler: 